Krótki artykuł o elektrostymulacji nerwu błędnego (VNS)

 

Elektrostymulacja nerwu błędnego (Vagus Nerve Stimulation, VNS) to nowatorska technika oferująca nadzieję pacjentom po udarze.

Głównym celem VNS jest wzmocnienie neuroplastyczności (zdolności mózgu do reorganizacji struktury) w celu przywrócenia utraconych funkcji motorycznych.

Wzmacnianie Neuroplastyczności: VNS działa jak “nawóz dla mózgu”, umożliwiając kiełkowanie nowych połączeń nerwowych. Prowadzi do uwalniania neuroprzekaźników, które promują tworzenie nowych połączeń neuronalnych.

Poprawa Funkcji Motorycznych: Stymulacja w połączeniu z ćwiczeniami rehabilitacyjnymi pomaga przywrócić utracone funkcje, w tym:

Poprawa funkcjonowania kończyny górnej.

Odzyskanie zdolności do wykonywania codziennych czynności, takich jak jedzenie, pisanie i robienie na drutach.

Poprawa funkcjonowania kończyny dolnej oraz pomoc pacjentom mającym problemy z połykaniem.

Stabilizacja Osiągnięć: VNS sprzyja stabilnej plastyczności i uogólnieniu odzyskiwania sprawności po udarze. Może być potencjalnym narzędziem terapeutycznym w podostrej fazie rekonwalescencji.

 

Miejsce rozmieszczenia elektrod

 

Nerw błędny jest najdłuższym nerwem czaszkowym, który biegnie przez szyję.

W leczeniu VNS często stosuje się urządzenie wszczepione pod skórę klatki piersiowej pacjenta. Urządzenie to wykorzystuje elektrody do stymulacji nerwu błędnego, wysyłając ukierunkowaną aktywność elektryczną do mózgu. W inwazyjnym VNS, elektrody bipolarne są zwykle umieszczane pod skórą klatki piersiowej i na lewym nerwie błędnym.

Można go stymulować też zakładając elektrodę (“klipsa”) na płatek ucha a drugą przyklejając gdzieś w górnej części łopatki, bliżej kręgosłupa (istotna jest ta na uchu). Czerwona elektroda najlepiej przy uchu a czarna - uziemiająca - na łopatce (spotkałem się też z umieszczaniem jej na nadgarstku).

Tu można stosować z powodzeniem prądy typu TENS.

 

Najlepsze moim zdaniem źródła wiedzy:

 

1.  "Electrical stimulation signals new hope for stroke patients": To źródło obszernie opisuje VNS, stosując metaforę „nawozu dla mózgu” i szczegółowo omawiając miejsce wszczepienia (pod skórą klatki piersiowej) oraz zakres odzyskanych funkcji (czynności codzienne, kończyny górne i dolne).

2.  "Rewiring the Lesioned Brain: Electrical Stimulation for Post-Stroke Motor Restoration - PMC": To naukowe opracowanie klasyfikuje VNS jako wschodzącą technikę i dostarcza szczegółów na temat mechanizmów leżących u podstaw (np. uwalnianie neuromodulatorów, plastyczność strukturalna w sieciach korowo-rdzeniowych).

3.  "Understanding the Many Types of Electrical Stimulation: A Guide to TENS, NMES, FES, and More - Myolyn": Choć opisuje szeroki zakres technik, wymienia VNS (Vagus Nerve Stimulation) jako jedną z metod stymulacji elektrycznej, pomagając umieścić ją w szerszym kontekście neuromodulacji i rehabilitacji.